Piet Weisfelt

Ze was te laat en stapte de zaal binnen waar de groep net met een namen rondje bezig was. Ze nam haar plek in de kring in, keek om zich heen. Een brede grijns kwam op haar gelaat en ze…

‘Ik kan alleen maar leren als het veilig is;, zei hij. Zijn ogen dwaalden over de groep en zochten steun. Die bleek er maar beperkt te zijn. De meeste ogen keken ver weg naar innerlijke landschappen die niet veel met…

We hebben hem net weer achter de rug: de workshop Lijven Lezen. Het is al weer een paar jaar geleden dat het boek werd gepubliceerd. In oorsprong het werk van Reich en Lowen, uitgewerkt door vele anderen en uiteindelijk bewerkt…

We gaven een workshop onder de titel: altijd aardig blijven. Over het algemeen hebben we geen klagen over het aantal inschrijvingen, maar dit keer liep het de spuigaten uit. De workshop was snel overtekend en de daarop volgende evenzeer. Blijkbaar…

Het waren goede praters. Ze bespraken hun probleem. Ondanks de vele gesprekken leek het ze niet lukken echt contact met elkaar te maken. Ruim tien jaar getrouwd. De relatie van man en vrouw verwaterd tot een relatie van broer en…

De kamergeleerde keek uit het raam. Hij gunde zich die korte momenten van ontspanning. Even wegdwalen met zijn geest. Weg van de boeken, de gegevens, de redeneringen. Een korte vlucht van de tralies van de kennis naar de vrijheid daar…

Hij las de krant tijdens zijn vakantie. Zijn oog viel op een rouw advertentie. De regel: ‘hij heeft gekozen’. Een ongebruikelijke naam en een heel bekend gezicht. Hij sloot zijn ogen. De beelden kwamen terug. Lang geleden, tijdens een training,…

In het kader van hun spirituele bewustwording hadden de schildpad en de haas een gesprek met God. ‘Wat kunnen we doen om een te worden met het hogere?’, hijgde de haas. ‘Er moet toch een vlottere manier zijn dan die…

Werken met liefdesenergie: ik loop in de schaduw van de huizen  ‘Ik loop in de schaduw van de huizen’ . Twee cliënten op dezelfde dag beschreven met deze woorden hoe ze zich met het leven verhielden. Beiden met een wel…

‘Jij wilt ook nooit’, brulde hij. ‘Ik ben geen ding’ schreeuwde ze terug. Daar zaten ze tegenover elkaar, de lijven tegen de rugleuning van de stoel gedrukt, afstand, bleek, woedend en wanhopig. Ik plukte een velletje papier van mijn bureau…