Ons logo is het beeld van de wijze. Hij is van alle tijden en alle culturen. Altijd en overal is liefde het belangrijkste richtinggevende begrip geweest. De wijze verwoordt het universele weten van de wetten van de liefde. Het is aan ons dit weten in praktijk te brengen. Dat noemen we visiegericht werken.
‘Ik vrees de afwijzing’, bekende de man. Tot nog toe had hij met schreeuwende stilte in de kring gezeten. ‘Ik wou dat ik de moed had mijn vraag te stellen’. ‘Die moed heb je, want je meldt jezelf’, antwoordde de…
Een collega mailde de begeleider de volgende vraag: ‘Hoe kan ik in deze wonderlijke tijden mensen bijstaan zonder fysieke nabijheid?’. De begeleider antwoordde. Een paar gedachten… Huidhonger, wat een mooie term! De fysieke aanraking is onmisbaar. Dat maakt het ‘nieuwe…
Een forse man zit tegenover de begeleider. Hij heeft voor de zoveelste keer zijn zoon van acht jaar geslagen. En hard. Zijn vrouw heeft hem nu voor het blok gezet: of ze geeft hem aan bij de politie, of hij…
‘Ik ben een keer vreemdgegaan’, zei hij. ‘Daar heb ik veel spijt van. Het gevolg is dat zij me wel vergeven heeft, maar nu niets meer van me wil. We vrijen nu al twee jaar niet meer’. ‘Ik ben bang’,…
‘Wat wil je doen?’, vroeg de begeleider. Daar zat ze. Een zachte, intelligente vrouw, verscholen in een zwaar lijf. Een harnas van vlees, als bescherming tegen de buitenwereld, die haar had misbruikt. Ze had een geschiedenis waarvan de rillingen je…
De man zat in het midden van de kring. Het was de derde dag van de training. Al twee dagen had hij zijn beurt voorbij laten gaan. Na wat masseerwerk van groepsgenoten had hij nu toch de sprong gewaagd. ‘Ik…
Ze zat met de ene hand voor haar mond, de andere op haar hart, met de vingers gericht op de keel. ‘Ik heb geen verhaal’, smoorde ze. ‘Dat zijn de belangrijkste’, reageerde de begeleider. ‘Schuif eens naar voren’ Daar zat…
Het is een training over de spirituele dimensie van begeleidingswerk. We gaan het gebied in waar de juiste vraag belangrijker is dan het goede antwoord. Het weten groeit in de wereld waarin kennis alleen ontoereikend lijkt te zijn. De waarheid…
Een gezette man op de stoel tegenover de begeleider. De voeten over elkaar geslagen, de vuisten gebald. Iets ineen gedoken, hoofd tussen de schouders als een geschrokken schildpad, vast geklemde kaken en priemende ogen. De begeleider haalde eens diep adem…
Daar zat ze op de grond, sterk en trots. Een getraind yoga lijf, slank, lenig, zichzelf bewust. Een been achter zich geplaatst, een been recht vooruit. Haar voet wiebelde snel op en neer, de enige beweging die in haar lijf…
© Weisfelt 2016-2020
