Werken met liefdesenergie: over aanraken en aangeraakt worden

Het waren goede praters. Ze bespraken hun probleem. Ondanks de vele gesprekken leek het ze niet lukken echt contact met elkaar te maken. Ruim tien jaar getrouwd. De relatie van man en vrouw verwaterd tot een relatie van broer en zus. Uiteindelijk vastgelopen in de bevriezing van vreemden voor elkaar te zijn. Geen strijd, slechts woorden die langs elkaar heen vlogen zonder ooit te raken.

‘Uit de stoel’, sommeerde ik. ‘Ga eens tegenover elkaar staan. Dichterbij zodat je elkaar kan aanraken. Prima. Nu legt de man zijn hand langzaam en bewust op het hartchakra van de vrouw. Op die plek, midden op het borstbeen’.                                                                       De hand van de man bewoog aarzelend naar zijn vrouw. Hij raakte haar aan met duim en vingertoppen alsof hij de binnenkant van zijn hand uit de ontmoeting wilde houden. De vrouw bewoog niet onder de aanraking. Bevroren, zonder enig teken van leven in haar gezicht.

‘Hou vol’, zei ik. ‘Sta me toe’. Ik legde mijn hand op de hand van de man. Met een lichte druk kwam zijn hand vlak op haar lijf. Met de wijsvinger van mijn andere hand op rug duwde ik haar zachtjes iets naar voren. ‘Kijk in elkaars ogen, lees elkaars eenzaamheid. Jullie blijven zo vijf minuten staan en begin met ademhalen anders stikken jullie nog’.    Na ongeveer een minuut kwamen de tranen. ‘Blijf zo staan, blijf ademen, blijf kijken’, zei ik voor ze het contact verbraken. Een aantal seconden later werden de tranen met tranen beantwoord. ‘Hou vol. De vijf minuten zijn nog niet om’. De tijd verstreek zonder woorden die het contact konden verbreken. De tranen stroomden rustig. De treurnis vulde de ruimte.

‘Tijd!’, zei ik en keek uitdrukkelijk op mijn horloge. ‘Nog niet bewegen. Blijf nu in de ogen van je partner kijken. Dat heb je veel te lang niet gedaan. Neem nu heel langzaam en met aandacht je hand terug. Precies zo’.   Daar stond de man met tranen in de ogen verbaasd kijkend naar zijn hand. ‘Handen kunnen toveren als je ze bewust gebruikt’, legde ik uit. ‘Zo heb je mij nog nooit aangeraakt’, fluisterde de vrouw. ‘Als je ijs aanraakt, krijg je koude handen’, reageerde ik. ‘Volgende stap. Leg je hand nog eens op de goede manier op haar hartchakra’. Dit keer kwam de hand rustig en bewust de binnenkant van zijn hand zoende haar lijf. ‘En nu diep door ademen’, instrueerde ik. ‘Adem in die hand. Aangeraakt worden is een activiteit. Beweeg in die hand. Adem de warmte van die hand in. Laat weten dat je die aanraking geniet. Geef hem je huid’.                                                                                         Ze nam zijn pols en legde zijn hand op haar huid. Met haar kleding lukte dat slecht. Ze trok haar shirt uit, nam zijn pols opnieuw legde zijn hand op haar lijf en liet haar hand op de zijne rusten. Ze zwegen, keken en ademden. De tijd verstreek.

‘Wissel nu eens uit wat je verlangt’, suggereerde ik.                                                                    ‘Ik verlang jou’, zei de man. Het was even stil. ‘Ik verlang jou ook’, antwoordde de vrouw.    ‘Dan hebben jullie nog veel te doen’, zei ik. ‘Zullen we een volgende afspraak maken?’