Werken met liefdesenergie. Een verslag.
Vaak krijgt een cliënt huiswerk mee. Maak een verslag van onze ontmoeting. Zo kan je alles wat besproken is nog een keer doordenken en doorvoelen. Nieuwe vragen en ervaringen worden opgeroepen: twee uur therapie voor de prijs van één en de begeleider krijgt een beeld van wat je uit de vorige sessie meeneemt. ‘Ik heb geen verslag gemaakt van onze ontmoeting’, verklaarde ze. ‘Dan ben je je huiswerk niet vergeten’, constateerde de begeleider. ‘Nee, maar ik had er geen zin in…’
Daar zat ze, verpakt in haar eigen vriendelijke onaanraakbaarheid, wachtend op de reactie van de begeleider. Het was als een partijtje dammen: als jij de zet in het spel doet, sla ik het stuk… ‘Geef me een hand’, vroeg de begeleider en stak zijn hand uit. Ze nam de hand aan, klaar voor de strijd. Ze keken elkaar aan. De begeleider hield haar hand vast toen ze die terug wilde trekken. Ze voelde de tegenkracht en gaf meteen haar verzet op. ‘Wat voel je?’, vroeg de begeleider terwijl hij haar in de ogen bleef kijken. ‘Een stevige hand die me niet loslaat’, antwoordde ze. ‘Ik voel een hand die het contact wel maakt, maar niet kan blijven’, constateerde de begeleider. ‘Ik wil niet gevangen zijn’, zei de vrouw. ‘Je wil wel aangeraakt, maar niet geraakt worden’, constateerde de begeleider. Ze aarzelde even en knikte. ‘Dat is dichterbij de waarheid’, durfde ze. ‘Een ontmoeting hoeft je niet gevangen te zetten’, zei de begeleider. ‘Loslaten is de laatste stap van het contact. Voel maar’. Er volgde iets meer energie uit de hand van de begeleider waarna hij de hand van de cliënt rustig losliet.
Ze bleef even naar hand kijken. ‘Je kan contact maken als een vlinder’, meende de begeleider. ‘Je fladdert van het een naar het ander, raakt even aan en bent weg. Je vlindert voorbij onze vorige ontmoeting. Daarom maak je geen verslag. Zo geef je de ervaring geen betekenis. Je kan ook contact maken als een mens. Het toelaten, doorleven van de ontmoeting, diepgang in je leven brengen, ervaringen betekenis geven, verslagen maken…’ ‘Maar je kan ook vast komen te zitten’, protesteerde zij. De begeleider schudde zijn hoofd. ‘Daar trap ik niet in. Jij bent een vechter. Jij weet echt wel dat je je niet gevangen laat nemen. Ben je bang om gevangen gezet te worden of ben je bang voor de intensiteit van liefde?’ ‘Het laatste’, bekende ze.
‘We proberen het nog een keer’, zei de begeleider. ‘Geef me een hand’. Haar hand kwam naderbij, aarzelde vlak voor zijn hand en wachtte. Ze sprak niet tegen de begeleider. Ze sprak zichzelf toe. ‘Het heeft geen zin’, klaagde ze. ‘Er is toch niemand’.
‘Doe het toch maar’, suggereerde de begeleider.
Ze bleef in haar eigen binnenwereld. Ze vertelde over eenzaamheid, de verlatenheid van een meisje, zwervend over de wereld. Ze vertelde over ouders, verdwenen in de mist van diplomatieke onaanraakbaarheid.
‘Doe het toch maar’, herhaalde de begeleider.
Minutenlang bleef haar hand aarzelen. Dan, langzaam kwam een beweging naar voren en sloten de handen zich. Ze keken elkaar aan. Hij zag de tranen in haar ogen. ‘Aanraken, verduren en loslaten’, fluisterde de begeleider. ‘Zo anders dan je hebt moeten leren…’ ‘En ik verlang er zo naar’, fluisterde ze. ‘Laat het maar binnenkomen’, beval de begeleider aan. ‘Adem maar diep en neem de energie van mijn hand . Kan je dat voelen?’ ‘Tot in mijn oksel’, fluisterde zij. ‘Nog even doorademen en je voelt het je hart strelen’, wist de begeleider. ‘Wordt het niet tijd om eens een antwoord te geven?’ Zo zaten ze geruime tijd tegenover elkaar met een simpele handdruk. De energie stroomde de ogen keken in de ziel. Uiteindelijk, toen het woordeloze verhaal verteld was, lieten ze elkaar los. ‘De komende tijd veel oefenen met handen geven, letterlijk en figuurlijk’, zei de begeleider bij het afscheid. ‘En maak je een verslag van deze ontmoeting?’
Ons nieuwe e-boek ‘Loslaten’ is gepubliceerd. Loslaten is het omarmen van de vergankelijkheid. Door de vergankelijkheid te omarmen kan je het leven intenser beleven en in het afscheid vrede ervaren. Loslaten is wellicht het mooiste liefdesgebaar in leven en sterven. Via de boeken pagina van weisfelt.nl is het boek te bestellen.
