Werken met liefdesenergie: Je plek op de mat.
‘Ik vind het zo vreselijk moeilijk’, vertelde ze, ‘om met een paar collega’s om te gaan. Iedere poging die ik doe om werkelijk contact te maken mislukt. Een relatie aangaan wordt beantwoord met een zakelijke reactie. Steeds gaat de inhoud voor het proces, terwijl we daar steeds op vastlopen. Hoe kan ik leren echt contact met ze te maken?’ ‘Laten we maar eens experimenteren’, antwoordde de begeleider. Naar een van de andere deelnemers: ‘wil jij meewerken?’ De man schoof naar voren. De begeleider vouwde een A4tje dubbel en zei tegen de man: ‘dit is je binnenwereld, je gevoelens, je gedachten, je geheimen. Ga er maar bovenop zitten en blijf zakelijk. Je komt er pas vanaf wanneer je je werkelijk uitgenodigd voelt om dat te doen’. Tegen de deelneemster zei hij: ‘ga het contact maar aan en probeer het briefje te pakken te krijgen waar hij bovenop zit. Jullie zitten beiden op de mat en het gesprek stopt als een van beiden de mat verlaat’.
Daar zaten ze op de mat en begon het gesprek: ‘Hallo’ ‘Hallo’ ‘Hoe gaat het?’ ‘Goed’ ‘Wat vind jij van onze samenwerking?’ ‘Prima’ ‘Wil je er nog iets meer van zeggen?’ ‘Dat hoeft niet’ Langdurige stilte en een wanhopige blik van de deelneemster naar de begeleider. De tegenspeler zat met een brede glimlach. ‘Weet je wat?’, zei de begeleider toen enkele groepsgenoten begonnen te grinniken, ‘laat anderen het eens proberen’. De een na de ander schoof naar voren en steeds weer liep de ontmoeting vast in een paar voorzichtige vragen en nietszeggende antwoorden. ‘Wat een lul!’, zuchtte een deelnemer die afdroop. De ‘zakelijke’ deelnemer grijnsde en schudde het hoofd. ‘Waarvoor is de grijns?’, vroeg de begeleider. ‘Voor de macht’, wist de ander. ‘En waarvoor is het nee schudden?’. ‘Ik voel me in de steek gelaten’, zei hij. ‘In de steek gelaten?’, protesteerde een van de gesprekspartners, ‘jij ging iedere ontmoeting uit de weg!’. ‘Een vraagje’, greep de begeleider in: ‘wie van jullie heeft er bij deze oefening werkelijk op de mat gezeten?’ Er kwam een aarzeling in de groep. ‘Iedereen toch?’ ‘Wat bedoel je?’ ‘Naar mijn waarneming is niemand werkelijk op de mat gaan zitten. Je zat er wel, maar je was er niet werkelijk. Niemand van jullie heeft zich werkelijk in de ontmoeting gemeld. Alle woorden die gesproken werden, waren ‘vlucht vragen’. Vragen die je stelt als je wilt dat de ander zich blootgeeft terwijl je zelf verborgen kan blijven. De ‘hoe gaat het met jou vragen’, met in de kleine letters daaronder: we hebben het niet over mij. Dat is een effectieve manier om elkaar te stimuleren op je eigen briefje te blijven zitten. De ander zal het wellicht niet doorhebben, maar hij ervaart het wel’. De zakelijke man knikte hevig. ‘En dan ben ik de lul’, zei hij verontwaardigd.
‘Hoe dan wel?’, vroeg een van de deelnemers. ‘Er is geen recept’, antwoordde de begeleider. Maar je kan jezelf in de ontmoeting melden met woorden als: Ik vind het fijn om je te ontmoeten… Ik ervaar onze ontmoeting zo en ik ben benieuwd hoe jij… Willem Zwartberg zei geregeld: met welk recht vraag je de ander om zich bloot te geven, terwijl je zelf nog in je winterjas staat? Het gaat er niet om de ander op te schepen met je eigen zielenroerselen. Maar in de ontmoeting ben je optimaal aanwezig. Dat is werken met liefdesenergie’.
