Werken met liefdesenergie Lessen van een dood vliegje
De titel van de workshop was Sterven en geboren worden. ‘Jullie hebben paarden. Zie je kans me acht dode vliegen te bezorgen?’, vroeg de trainer aan de eigenaar van het trainingscentrum. Rare vragen bestaan niet. Vijf minuten later lagen er 8 schoteltjes met een dode vlieg onder een papieren zakdoekje. In de traditie van ons werk beginnen we een workshop met een welkom en een openingsoefening, praktische zaken en werkafspraken. Dan komt de inhoud. Na deze introductie kwam de eerste oefening voor de groep. ‘Je zit in groepjes van 4 met een schoteltje in het midden. Als ik ‘ja’ zeg neem je het papier weg. Gedurende 45 minuten blijf je naar het schoteltje kijken. Je ogen gaan nergens anders heen, ook als je met elkaar praat. Als je niets te zeggen hebt, zwijg. Je wisselt met elkaar uit wat je leert van wat je ziet. Bespaar elkaar prietpraat’. De zakdoekjes verdwijnen: daar is een wit schoteltje met daarop een dood vliegje. Vier paar ogen blijven gericht op dat vliegje… Stilte, dan, na een paar minuten, komen de woorden, vaak gevolgd door lange stiltes.
‘Een dood vliegje is zo nietig…’ ‘Zijn wij net zo nietig als dat vliegje?’ ‘Dit vliegje is dood. Wij leven…’ ‘Wij leven om te sterven, net als dat vliegje’. ‘Ik heb nooit geweten dat een vliegje zo mooi is…’ ‘Als dat vliegje dat kon horen ging ie vast nog beter op zijn rug liggen’. ‘Dat vliegje kan ons leren hoe mooi het leven is’. ‘Hoe kwetsbaar ons leven is….’ ‘Hoe onbetekenend….’ ‘Nee! Juist hoeveel betekenend. Het vliegje krijgt steeds meer betekenis als we er langer naar kijken’. ‘Het heeft betekenis omdat wij het betekenis geven’. Ik zie dat vliegje en ik word me bewust van het geschenk van mijn leven’. ‘Als ik naar dat vliegje kijk, krijgt mijn eigen sterven betekenis’. ‘Ik las ooit: hoe zeer veel stiller dood dan slapen is’. ‘Mijn dood betekent alleen maar iets als ik mijn leven betekenis geef’. ‘Voor een vlieg heeft het leven geen betekenis’. ‘Maar in zijn dood wel. Zonder dat vliegje zaten we niet in dit gesprek met elkaar’. ‘Wij hebben geen gesprek met elkaar. We hebben nu vier gesprekken, ieder met zichzelf’. ‘Maar alle vier de gesprekken gaan eigenlijk over de vraag hoe ieder van ons zijn eigen leven betekenis geeft’. ‘Dus alleen als mensen stil staan bij mijn dood heeft mijn leven betekenis gehad?’ ‘Wij zijn dat vliegje. Vroeg of laat liggen we op een schoteltje en krijgen we betekenis’. ‘Ik wilde nooit aan de dood denken, maar ik word er nu wel rustig van’. ‘In ons leven verzamelen we alles wat we nodig hebben om goed te kunnen sterven’ ‘Pas als het doek gevallen is, komt het applaus’ ‘Wat is nou belangrijker: leven of voortleven als een herinnering?’ ‘Het vliegje wordt steeds mooier’ ‘Het leven ook’ ‘Dank je wel vliegje…..’
Dan zijn de 45 minuten om, Vrijwel iedere zin heeft in vol bewustzijn geklonken. De echo blijft in deze driedaagse workshop over leven en dood klinken. Een van de deelnemers vertelde een aantal maanden later bij een supervisie hoe hij gewerkt had met een jonge man, die vond dat het leven hem niet bracht wat hem toekwam. ‘En hoe heb je dat aangepakt?’ ‘Ik vroeg hem: heb je weleens drie kwartier naar een dood vliegje gekeken?’
Onze nieuwe opleiding ‘de klank van liefde: Vakwerk’ staat open voor begeleiders die hun vakman(vrouw)schap verder willen verdiepen. De opleiding start in september en bestaat uit 8 driedaagse workshops. die ook los van elkaar gevolgd kunnen worden. Een (gratis) kennismakingsgesprek is mogelijk. Zie voor alle benodigde informatie onze site: www.weisfelt.nl
