Werken met liefdesenergie. Tijdelijkheid
‘Tijdelijkheid’, vertelde hij. ‘Ik kan het besef niet verduren. Alles is tijdelijk, alles gaat dood. Wat is de zin?’ Daar zat een jonge man. Hij rouwde om een gestorven liefde. De boom stond in bloei en beloofde een rijke oogst. Nu reikten de kale takken wanhopig naar de hemel. De rouw had hem nog altijd in de houdgreep. ‘Schuif eens naar voren’, zei de begeleider.
Ze zaten op een afstandje van elkaar. ‘Vanaf hier kan ik je een college geven over de zin van het bestaan’, zei de begeleider. ‘Denk je dat dat veel zin heeft?’ De man haalde zijn schouders op en grijnsde. ‘Dat heeft geen zin’, antwoordde hij. ‘Ik ken je verhalen zo onderhand wel….’ De begeleider schoof naar voren tot op een meter afstand van de man. Ze keken elkaar aan. De draden van de hechting werden gesponnen. ‘Vanaf deze plek kan ik van je houden’, zei de begeleider. ‘Vanaf hier kan ik je ervaren’. De man haalde diep adem. ‘Ik ook’, reageerde hij. ‘Dat heet liefde’, herhaalde de begeleider. Hij stak zijn hand uit. De man greep de hand vast en ze trokken zich naar elkaar toe. Kracht in de armen. Armen sloegen om elkaar heen. Wanhoop zocht hoop in een worsteling. ‘Ik weet maar een ding’, grauwde de begeleider. ‘Vreet het leven zolang het je voeding brengt en voedt het leven zoals het jou gevoed heeft’. De worsteling naar nabijheid werd een omhelzing. ‘En hoe nabij we elkaar nu ook zijn’, fluisterde de begeleider, ‘straks zullen we elkaar weer moeten loslaten. Nu, niet anders dan toen’. De tranen sprongen in de ogen van de man. ‘Ik kan dat niet verduren’, huilde hij. Hij liet de begeleider los en sloeg de handen voor zijn ogen. ‘Wil je dit moment weggooien omdat het voorbijgaat, of wil je het koesteren omdat het voorbij gaat?’, vroeg de begeleider en met zijn handen op de schouders rammelde hij de man door elkaar. De man greep hem opnieuw vast. ‘Dan neem ik het’, steunde hij. ‘Juist omdat het maar even is, vreet het!’, worstelde de begeleider. De man schreeuwde. Hij schreeuwde door zijn wanhoop heen. Hij schreeuwde voorbij het weten van zijn verlies, naar het ervaren van het contact in het hier en nu. Uiteindelijk werd het stiller. ‘Weet je’, fluisterde de begeleider in zijn oor, ‘respecteer de tijdelijkheid. Als dit moment eeuwig zou duren, zouden we elkaars gevangene worden’. Het bleef even stil. Dan antwoordde de man voor zichzelf uit sprekend. ‘Dat is het dus…. Dat is dus het nut van tijdelijkheid’. ‘Ik weet niet of het logisch is’, reageerde de begeleider. ‘Ik denk wel dat het een zegen van liefde is’. Ze zaten een poosje stil tegen elkaar aan. Even later zei de begeleider: ‘In verband met de tijdelijkheid, riep mijn judotrainer altijd ‘break’ in dit soort situaties. Zullen we weer uit elkaar schuiven?’ De man liet hem los en ze schoven beiden een eindje achteruit naar de oorspronkelijke posities. Vanaf een afstandje keken ze elkaar aan, ontroerd en betrokken. ‘Jij bent niet mijn gevangene’, begon de man. ‘Dat is waar’, knikte de begeleider. ‘Maar jij gedraagt je wel als cipier’. De man keek hem verbaasd aan. ‘Hoe zo?’ ‘Je vervloekt de tijdelijkheid’, confronteerde de begeleider. ‘Als je de kans krijgt, grijp je wat in je leven aan je voorbij komt vast, zoals je mij vast greep. Niet om het moment te genieten, maar om te voorkomen dat je het moment verliest’. De man liet de woorden binnenkomen. ‘Ik wil alles kunnen controleren’, knikte hij. ‘Je wurgt het tijdelijke om de eeuwigheid te veroveren’, meende de begeleider. ‘Dat krijg je ervan, als mensen proberen goden te worden’. Het bleef weer enige tijd stil. De man zat tegenover hem naar de grond te staren. Uiteindelijk tilde hij het hoofd op en keek de begeleider aan. ‘Dit lucht wel op’, zei de man. ‘Mogelijk heb je nu weer de ruimte om je met mensenzaken te bemoeien?’, veronderstelde de begeleider. ‘Was dit voldoende college voor dit moment?’
Ons nieuwe e-boek ‘Loslaten’ is gepubliceerd. Loslaten is het omarmen van de vergankelijkheid. Door de vergankelijkheid te omarmen kan je het leven intenser beleven en in het afscheid vrede ervaren. Loslaten is wellicht het mooiste liefdesgebaar in leven en sterven. Via de boeken pagina van weisfelt.nl is het boek te bestellen.
