Werken met liefdesenergie Zondagochtend
Mooi weer. Het is nog vrij vroeg. Alles is stil. Vandaag is het lekker niets doen. De werkkamer naast het huis blijft gesloten. Samen zitten ze in de tuin achter hun huis met een kop koffie. In de stilte wordt een dag vol beloftes geboren…
Dan plotseling kraakt het grind op het pad naast het huis. Een grote man verschijnt in de tuin. ‘Ik moet je NU spreken’. dondert hij.
Het is een man die hij al enige tijd begeleidt. Een man met een drankprobleem, met daaraan gekoppeld problemen in zijn relatie en problemen op zijn werk. Hij had een non contract met de man gemaakt: ‘ik drink geen alcohol. Wanneer ik mijn verslaving niet meer de baas lijk te kunnen, neem ik een warme douche om tot rust te komen. Daarna tenminste een minuut lang een koude douche om op te kalefateren’. De afspraak had twee maanden goed gewerkt, maar nu was er toch wel wat mis gelopen…
‘Ik moet je NU spreken!’ Zijn stem davert door de tuinen om ons heen. Dat is niet goed voor de zondagsrust in de buurt. De begeleider schiet overeind, grijpt de man bij zijn arm en trekt hem de werkkamer binnen. Zijn vrouw zucht.
‘Je bent ladderzat’, constateert de begeleider. De man knikt heftig. ‘Daarom wil ik je NU spreken!’, toetert hij. ‘En ik wil zo niet met je werken’ zegt de begeleider. ‘Je gaat naar huis en slaapt je roes uit. Daarna neem je contact met me op. Je bent met de auto?’ De man, geschrokken door de koude douche knikt. ‘Je auto blijft hier staan. Ik zet je op de trein. Geen geld bij je? Ik schiet je wat voor en de volgende keer dat we elkaar spreken betaal je me terug. We gaan’.
Samen lopen ze langs het huis naar de plek waar de auto’s staan, naast elkaar geparkeerd. Tot zover gaat alles goed, maar dan: shit! De autosleutels liggen binnen. ‘Wacht hier’, beveelt de begeleider en loopt snel naar binnen om de sleutels te pakken. Een halve minuut later staat hij weer bij de auto’s. Zoals hij al vreesde is de man met zijn auto verdwenen. Hij ziet hem nog net de bocht omrijden. Soms zit het mee. Het dorp heeft een doodlopende straat. De dronkaard kan alleen via de andere kant het dorp uit. Twee minuten later verschijnt de auto weer. De begeleider staat als potsierlijke politieagent in burger met opgestoken hand op het midden van de weg. De auto stopt vlak voor hem. De motor loeit vervaarlijk. Het hoofd van de man komt uit het raam. ‘Laat me erlangs’. ‘Kom uit je auto’, sommeert de begeleider. Zo staan ze enige tijd tegenover elkaar in een wonderlijke patstelling met een dreigend loeiende motor en boze gezichten. Na enige tijd komt er een fietser langs die het ongebruikelijke tafereel beschouwt. ‘Wil je even bij mijn huis aanbellen?’, vraagt de begeleider. Even later verschijnt het hoofd van zijn vrouw uit het raam. Ze schiet in de lach. ‘Even de politie bellen?’, vraagt ze. ‘Graag’, antwoordt de begeleider. Even later meldt ze: ‘ze komen er aan’.
Een paar minuten later beseft de dronken man dat hij klem zit. Hij parkeert zijn auto. Zwijgend rijden ze naar het station. Als hij thuis komt zit zijn vrouw in de tuin een boek te lezen. Zij kijkt op. ‘Genoeg avontuur gehad voor vandaag?’ ‘In dit dorp gebeurt nooit wat’, antwoordt de begeleider.
Wij geven een supervisiedag op 5 oktober. De eerst komende workshop is ‘aanraken met het woord’ op 10, 11 en 12 oktober. Alle informatie en de mogelijkheid om je aan te melden, vind je op deze site.
