Piet Weisfelt

‘Ik realiseer me het licht, maar ik leef in de schaduw. De schaduw van de dood is altijd bij me’. De begeleider keek haar van een afstandje aan. Hij zag het voorbeeld van een vrouw voor zich die wist waar…

‘Toen ik hem leerde kennen, leefde zijn vrouw nog. Hij bracht vrijwel al zijn tijd door in het ziekenhuis. Ik ving zijn kinderen op en hield het gezin draaiende. Ik stopte de kinderen in bed en ving hem op als…

‘Dat wordt blazen’, dreigde de begeleider. Ze blies uit alle macht. ‘Ik heb nooit echt met plezier gewerkt. Allerlei baantjes heb ik gehad. Ik wilde altijd voor mezelf beginnen. Het is er nooit van gekomen. Ik bleef steeds hangen in…

'...en dan gaat de telefoon en dan durf ik niet op te nemen. Ik sta stijf in paniek. Weer mensen die wat van me willen en die ik niet teleur mag stellen.  Ik mag niet weigeren, ik moet opnemen….’ De…

Bij de lunch kwam ze even naast de begeleider zitten. ‘Ik moet vandaag eerder weg’, deelde ze mee. ‘Het kan niet anders. Ik stik in het werk en ik ben doodmoe. Ik moet tijd vrijmaken om alles rond te krijgen’.…

‘Dit werk, de nabijheid, de lichamelijkheid. Ik ben er zo bang voor’. Ze meldde zich met een trillend lijf betraande ogen. Haar lijf kromp. ‘Zet rechts van je nu eens het kleine meisje neer dat je ooit was. Zet links…

Aarzelend knikte de man. Hij wilde iets onderzoeken. ‘Heb ik haar bedrogen?’, vroeg hij. ‘Vertel op’, suggereerde de begeleider. De man begon. ‘Ik heb nu een aantal maanden een relatie gehad met een vrouw. Ik heb haar verteld dat ik…

‘Ik ben zo vaak bang’, vertelde ze. ‘Zelfs in deze kring ben ik bang. Als er onbekenden zijn, ben ik bang. Pas na anderhalve dag voel ik me vrij om weer echt mee te doen met wat hier gebeurt. Ik…