Werken met liefdesenergie. Vereenzaamde koningskinderen…
‘Kinderen van de welvaart. Ze hebben alles. Op de verjaardagen meer speelgoed dan ze aankunnen. Verwend. Ze kennen het woord ‘nee’ niet meer. Ze krijgen in alles hun zin en gaan hun gang maar. Tegenslagen kunnen ze niet verwerken’! ‘Is het niet vreselijk?!’, knikte de begeleider. ‘Maar als ze niet meer te redden zijn, wat doet dat dan met jou?’
Tegenover hem zat een vrouw, lerares, klagend over het werk dat haar tegenstond. Ze keek geschrokken op.
‘Ik weet het niet’, reageerde ze schouderophalend. ‘Ik voel me machteloos. Ik kan er niets mee. Ik denk dat ik maar moet stoppen’. ‘Misschien wel een goed besluit’, gaf de begeleider toe, ‘vooral als je geen tegenslagen kunt verwerken. Vertel eens waarom ben je eigenlijk ooit lerares geworden?’ ‘Het leek me wel leuk’, antwoordde ze. ‘Ik had het makkelijk op school, maar ik had niet zo’n zin in verder leren. Lesgeven leek me wel leuk. Zo ben ik erin gerold’. ‘Dat klinkt niet echt als een keuze’, zei de begeleider, ‘meer als de meest makkelijke weg’. ‘Misschien wel’, zuchtte ze. ‘Het maakte mijn ouders niet zoveel uit wat ik ging doen. Ik moest dat maar zelf uitzoeken. Ik had alles wat ik wilde hebben, maar ze hadden niet echt aandacht voor mij’. ‘Je lijkt verbazend veel op de kinderen die je beschrijft’, confronteerde de begeleider. Weer schrok ze. ‘Verwennen is ook een vorm van verwaarlozing’, voegde de begeleider toe. Ze zaten een poosje stil tegenover elkaar. Uiteindelijk zei de begeleider: ‘mooie steen draag je’. Hij wees op een juweel in een gouden armband. ‘Zeker gekregen?’ Ze knikte. ‘Van mijn ouders’. ‘Mag ik hem eens vasthouden?’, vroeg de begeleider. Ze nam de armband af en legde die in de hand van de begeleider. De begeleider maakte een vuist waarin hij de armband voor haar neus hield. ‘Krijg ik hem terug?’, vroeg ze. ‘Van mij krijg je niks’, antwoordde de begeleider. Langzaam maar zeker drong het door. ‘Geef terug’, commandeerde zij. ‘Hier wordt niets gegeven’, was het antwoord. ‘Zie maar hoe je het terug veroverd’. Ze stak haar hand uit en probeerde voorzichtig de vingers van de vuist los te maken. Als snel gaf ze het op. ‘Dat lukt niet’, constateerde ze. ‘De moeite niet waard’, reageerde de begeleider. ‘Een makkie om zo een armband rijker te worden’. ‘Maar jij bent veel sterker’, verdedigde ze zich. ‘Alsof het daarom gaat’, meende de begeleider. ‘Geen tegenslagen kunnen verwerken, geen inspanning hoeven leveren, er niet echt voor knokken. Je doet precies wat jij je leerlingen verwijt. Wil je die armband terug of niet?’ Nu greep ze de vuist, probeerde die naar zich toe te trekken en gaf het na een korte worsteling weer op. Wanhopig keek ze om zich heen naar de anderen in de kring. ‘Dat was een gevecht voor de buhne’, zei de begeleider. ‘Kan het nu voor het echie?’ En toen kwam ze. Een schreeuw van woede en daarna voluit. Nu had de begeleider er een hele klus aan en uiteindelijk, toen ze uitgeput tegenover hem stond te hijgen, opende hij zijn vuist. Zwijgend nam ze de armband en schoof haar bezit aan haar arm. ‘Begrepen?’, vroeg de begeleider. Ze knikte. ‘Als ik iets van mijn leven wil maken, moet ik ervoor knokken’, zei ze.
‘En toch liet je haar winnen’, zei een deelnemer in de nabespreking. De begeleider schudde zijn hoofd. ‘Nee, het gaat niet om winnen of verliezen. Het gaat om de volle inzet. Als je werkt met liefdesenergie wordt dat van je gevraagd. Zo win je zelfrespect. Zo ben je voorbeeld voor de mensen met wie je werkt. Zij geeft haar volle inzet. Dan krijgt ze haar geschenk niet, maar ze ontvangt de beloning voor haar werk. Die volle inzet wordt heel vaak niet meer gevraagd. Zo worden we vereenzaamde koningskinderen. We hebben alles wat ons hartje begeert en verliezen de liefde. Dat geldt voor de kinderen en evenzeer voor hun ouders…’
Sinds enige tijd zijn we bezig opnieuw aandacht te vragen voor de ethische kant van ons werk. We hopen met medewerking van (ex)cursisten studiemogelijkheden en bijeenkomsten te organiseren om verdere ethische scholing te bevorderen. Als basis daarvoor gebruiken wij het boek ‘De dwaas en de wijze’. Dit boek is als e-book te verkrijgen via deze site.
