Werken met liefdesenergie. Ik wil leven.
‘Ik ben een halfjaar geleden gestopt met mijn werk. Ik was het meer dan zat. Allemaal veranderingen die niemand wilde. Ik voelde me een voetveeg. Het was een goed besluit om te stoppen. Het was een hele opluchting’. Er volgt een diepe zucht. ‘Maar nu moet ik weer iets zien te vinden. Als mijn man en mijn kinderen weg zijn, weet ik het niet meer. Dan lig ik maar in bed…’ ‘Schuif eens naar voren’, zegt de begeleider.
Daar zitten ze tegenoverer elkaar. De vrouw die bij binnenkomst zo stevig leek, lijkt nu ineengezakt. Een bos tulpen die zonder water staan. ‘Pak mijn handen eens vast’, zegt de begeleider, ‘en blijf me aankijken. Zeg eens luid en duidelijk tegen mij: ik wil leven’. Grote schrik ogen kijken hem aan. Ze slikt heftig. Ze doet een poging iets te zeggen maar er komt geen geluid uit haar mond. Ze probeert haar handen terug te trekken maar de begeleider houdt ze stevig vast. ‘Ik wacht’, zegt hij. ‘Blijf met je ogen bij mij’. Ze doet nog een paar pogingen. Dan fluistert zij: ‘Ik krijg het niet uit mijn strot’.
Daar zit ze. Een zwerfkei, lang geleden naar deze plek gevoerd, weg van het leven, wachtend op het verstrijken van de tijd.
‘Kom eens overeind’, zegt de begeleider. Hij staat op en trekt haar overeind. ‘We gaan een eindje lopen’, stelt hij voor. Hij loopt met haar door de ruimte. Hij houdt haar hand vast en zij volgt. ‘’Hoe is dit?’, vraagt hij. Ze haalt haar schouders op. ‘Ik loop achter je aan’, zegt ze . ‘Dat ken je he? De ander loopt voorop en jij mag volgen. Slaafs sloofje’. Ze reageert als door een angel gestoken. Ze rukt haar hand los. ‘Verdomme!’, roept ze, ‘verdomme! Ik laat me niet meetrekken!’ ‘Maar dat doe je je hele leven al’, confronteert de begeleider. ‘Je deed het op je werk. Je doet het thuis. De enige keer dat je je verzette, was toen je met je werk stopte en nu, dit moment. Wat doe je met je leven als er niemand aan je trekt?’ ‘Ik, ik…’, en weer stikte ze in haar onderdrukte woorden. ‘Ik wil niet meer volgen. Dat is duidelijk’, zegt de begeleider. Vechten tegen wat je niet wil is makkelijk zat. Vechten voor wat je wel wil, doe je niet’. ‘Ik weet wat ik niet wil’, bevestigde ze grimmig. ‘Maar het stelt je wel voor de uitdaging om echt te gaan leven. Leven met een hoofdletter bedoel ik. In plaats van het leven uitzitten’. ‘Ik weet niet wat ik met mijn leven wil’, fluistert ze. De begeleider trekt haar weer in de kring op de grond. ‘Als jij niet weet wat je met je leven wilt, weet het leven niet wat het met jou wil. Dat is letterlijk en figuurlijk een doodlopend pad’. Ze zit een poosje doodstil, ademloos. Dan begint haar lijf te trillen en volgt een huiveringwekkende kreet. Uiteindelijk knikt ze. ‘Dat is het’, mompelt zij. De begeleider zet de volgende stap. ‘Dus wat je ook met je leven wilt, de eerste stap is dat je er echt voor kiest te leven. Het leven uitzitten is ook een vorm van suïcide’. Hij pakt haar handen vast en vervolgt: ‘Kijk me aan en spreek die woorden uit: ik wil leven’. ‘Ik wil leven’, antwoordt ze beslist. ‘Afspraak?’ ‘Afspraak’, zegt ze. ‘En nu de hele groep rond’, stelt de begeleider voor. En tot de groep: ‘Meld het als het je niet overtuigt, anders zeg je akkoord’. Zo gaat ze de groep rond met de zin: ‘Ik wil leven’. Steeds krijgt ze terug: ‘Akkoord’.
,Dat is stap een’, zegt de begeleider. ‘Jij wilt leven. Dan sta je nu voor de vraag hoe’. Als de achterdeur naar de dood gesloten is, komt nieuwe levensenergie vrij. ‘Ik neem een baan aan de kassa bij onze supermarkt. Ik weet dat ze daar mensen kunnen gebruiken’, zegt ze. ‘Ik pak mijn studie weer op. Ik ben ermee gestopt toen de kinderen klein waren. Ik…’ ‘Volgens mij ben je te slim voor een baantje bij de supermarkt’, komt de begeleider ertussen. Ze kijkt hem aan. Dan zegt ze: ‘Maar het is mijn leven en dus ook mijn keuze. Het gaat je geen moer aan’. Nu is het de beurt van de begeleider om stil te zijn. ‘Je hebt groot gelijk’, zegt hij.
Een collega heeft haar centrum, ‘t Malsche Land, velen waarschijnlijk wel bekend, te koop staan. Voor belangstellenden: https://www.funda.nl/koop/geldermalsen/huis-41886540-zeekade-2/
