Werken met liefdesenergie. De laatste minuut
Daar zitten ze tegenover elkaar. Twee jonge mensen die veel van elkaar houden, de nabijheid verlangen, er naar tasten en vaak in het niets grijpen. Dan komen heftige verwijten, geboren uit de diepe angst voor eenzaamheid.
‘Dan zoek ik je’, huilt ze, ‘je bent er wel, maar ik kan je niet bereiken. Je bent er niet echt!’ Paniek golft in haar stem. ‘Ik ben bij mijn eigen gedachten’, antwoordt hij. ‘Ik voel zo vaak dat ik niet mezelf kan zijn’. ‘Vertel je partner eens wat er dan van binnen gebeurt’, suggereert de begeleider van een afstandje. ‘Dan sta ik met mijn rug tegen de muur. Dan wil ik alleen maar weg. Dan word ik hard’. Zijn stem klinkt als de piepende deur van een vrieskast. ‘Dat voel ik’, reageert zij. ‘Dan weet ik, dat als het er echt op aan komt, als ik op de bodem van de put zit, dat jij er niet voor me zal zijn’.
‘Weet je wat?’, zegt de begeleider, ‘als de man nu eens zijn stoel omkeert en met zijn rug naar de vrouw toe gaat zitten’. De man draait zijn stoel om en gaat zitten. Na een minuutje vraagt de begeleider: ‘en hoe is dit?’ ‘Heel geruststellend’, reageert zij. ‘Ik kan het heel goed hebben als hij geen aandacht voor me heeft. Als ik maar weet dat hij uiteindelijk zijn stoel weer zal omkeren’.
‘En de man?’ ‘Niet zo makkelijk’, bekent hij. ‘Ik voel de ogen in mijn rug. Ik voel me tekort schieten. Ik voel verplichtingen die ik niet kan waarmaken’. ‘Keer je maar weer om’, zegt de begeleider. Daar zitten ze weer tegenover elkaar. Dan zegt de begeleider: ‘Een die zich verplicht voelt om er volledig voor de ander te zijn en dat niet kan waarmaken. De ander, die vreest in de steek gelaten te worden als het er echt op aankomt. Dat is elkaar lastigvallen met persoonlijke thema’s’. ‘Zo haken we in elkaar’, concludeert zij. ‘En maken we het erger’, bevestigt de man.
Het is een tijdje stil. Ze zitten tegenover elkaar. Van binnen wordt er hard gewerkt. Dat gaat soms ten koste van de interactie. Soms scheelt dat misverstanden.
‘Zomaar’, zegt de begeleider na een tijdje, ‘hebben jullie het er al eens over gehad hoe je afscheid van elkaar gaat nemen als er een van jullie dood gaat?’ Ze kijken verbaasd op. Nee, dat was nog geen onderwerp van gesprek geweest.
‘Niet erover praten, gewoon doen’, commandeert de begeleider. ‘Speel het maar uit. Jullie laatste minuut’. Zij probeert nog een vraag te stellen, maar de begeleider onderbreekt haar: ‘gewoon doen’.
De man staat op. Hij pakt de hand van zijn vrouw, trekt haar uit de stoel en legt haar op de grond. Hij gaat haaks naast haar zitten en legt haar hoofd in zijn schoot. Hij buigt over haar heen, streelt haar lijf, en fluistert woorden van liefde. Heilige relikwieën om mee te nemen op de reis die je alleen te maken hebt. Zij reikt haar armen om hem heen en fluistert het afscheid in uiterste nabijheid. Ontroering klinkt in een ongezongen duet. ‘Jullie zijn ver over tijd’, zucht de begeleider om ze weer terug in de werkkamer te brengen.
Dan zitten ze weer tegenover elkaar. ‘Verplichting?’, vraagt de begeleider. ‘Natuurlijk niet’, zegt hij nu verbaasd. ‘Alleen op de bodem?’, vraagt hij. ‘Samen tot op de drempel’, zegt ze, intens gelukkig.
‘Nog vragen?’ ‘Nee, geen vragen meer’.
Alle workshops van onze opleiding ‘professioneel werken met liefdesenergie’ zijn voltekend. De workshops ‘de ontmoeting met het bestaan’ en ‘intimiteit/seksualiteit’ geven we wegens een grote overaanmelding twee keer. Voor die extra workshops zijn nog enkele plaatsen beschikbaar. De ontmoeting met het bestaan: 27, 28, 29 januari 2020 Intimiteit/seksualiteit: 16, 17, 18 maart 2020
Alle informatie vind je op onze site weisfelt.nl
