Werken met liefdesenergie. De rechterarm.
‘Een liefdesstrijd vecht je om de relatie te winnen, in een oorlogsstrijd vecht je om je doel te winnen. Als je met je boosheid echt contact maakt, voer je een liefdesstrijd. Als je in je boosheid het contact verbreekt, misbruik je de boosheid voor een oorlogsstrijd’, zei de begeleider. Een vrouw reageerde. ‘Je hebt makkelijk praten over boosheid in het contact bespreekbaar maken. Maar hoe doe je dat als de ander dat niet wil? Als de ander wegloopt? Als ik een liefdesstrijd aanga en de ander met een oorlogsstrijd terugkomt? Hoe hou je contact op de grens? Hoe ben je tegelijkertijd in liefde bij jezelf en bij de ander?’ ‘Je vragen proeven wat zuur, maar verdienen een antwoord’, glimlachte de begeleider. ‘Tijd voor een oefening. Tweetallen!’
Daar stonden de deelnemers tegenover elkaar. ‘Pak elkaars rechterhand vast’, instrueerde de begeleider. ‘Laat je adem even stromen, voel hoe de energie van jouw hart door je arm, door je hand, naar hand en arm en hart van de ander stroomt. De groeiende verbinding tussen de tweetallen vulde de ruimte. ‘Volgende instructie’, zei de begeleider. ‘De rechterhanden blijven verbonden. Tegenover je staat je vijand. Straks mag je met die vijand de strijd aangaan. Je mag alles doen om te winnen, binnen de grenzen van onze werkregels. Leef je maar lekker uit. Ga je gang!’
Het begon voorzichtig, maar al snel escaleerde het. Praten werd schreeuwen en schelden, worstelen, duwen, trekken. De begeleider riep twee keer ‘En houd die rechterhand vast!’ Het leek op een flinke kloppartij in de kroeg. En toen gebeurde iets wonderlijks. Na een tweetal minuten leek de energie uit het gevecht te verdwijnen. De schreeuwen verstilden, de worsteling verdween en nog een minuut later stonden de deelnemers, vaak ontroerd, soms verbaasd, in een omhelzing met de linkerarm om elkaar heen geslagen, terwijl de rechterhanden elkaar vasthielden. ‘Beantwoordt dit je vraag, zuurtje?’, plaagde de begeleider. Ze dacht na. ‘Als de relatie voorop staat, kan de boosheid uitgewisseld worden en de liefde verdiepen’, knikte ze. ‘Klopt precies’, bevestigde de begeleider. De vrouw ging verder: ‘Maar als de ander de relatie verbreekt, dan…’ ‘Voor een relatie heb je er minimaal twee nodig’, antwoordde de begeleider. ‘Als er één is die de rechterhand loslaat, gaat de relatie verloren en wordt de boosheid misbruikt om de liefde kapot te maken’. ‘Dus wat doe je als de ander het contact verbreekt?’, vroeg ze. ‘Je rechterarm uitgestoken houden’, antwoordde de begeleider. ‘Je kent de regel toch? Contact maken kan ieder mens, voor contact krijgen heb je er twee nodig. Ik geef je een andere variant’. Hij stak zijn hand uit naar de vrouw. ‘Poot’, zei hij. Ze grijnsde en gaf hem haar hand. ‘En nu ben je boos op mij’, stelde de begeleider voor, ‘en je verbreekt het contact’. Met een ruk trok ze haar hand terug. De begeleider bleef met een uitgestoken hand zitten.’ Speel nu je boosheid nog eens uit’, vroeg de begeleider. ‘Je hebt twee armen tot je beschikking, ik maar één’. Ze grepen elkaar vast en worstelden terwijl de begeleider zijn rechterarm niet in de strijd bracht maar wel uitdrukkelijk voor haar neus hield. Al heel snel stopte ze met de worsteling en bracht haar rechterhand naar de zijne. ‘Contact maken kan ieder mens’, fluisterde de begeleider. ‘Voor het krijgen heb je er twee nodig’, fluisterde ze terug. ‘Is je vraag beantwoord?’, vroeg de begeleider.
‘Wat doe je als de ander het contact verbreekt, wordt altijd weer gevraagd als we het hebben over boosheid’, constateerde de begeleider bij de nabespreking. ‘En meestal stelt de ander dezelfde vraag. Mijn advies is: vertrouw op de rechterarm’. ‘Dit werkt toch niet altijd?’, vroeg een deelnemer. ‘Uiteraard niet’, zei de begeleider.’ Maar neem van mij maar aan dat het verliezen van de relatie heel wat vaker komt doordat de boosheid is weggemoffeld, dan doordat de boosheid is geuit. Ook als de ander de boosheid misbruikt, kan je je rechterhand blijven uitsteken. Bijna altijd werkt dat. Ook in de liefdesstrijd kan je elkaar behoorlijk verwonden. Maar dat blijken vaak helende wonden te zijn’. ‘Klopt?’, vroeg hij aan de vrouw. ‘Ik heb je hand gevoeld’, knikte zij.
Per 1 januari 2021 stoppen we met het geven van opleidingen en nascholingen op het gebied van ‘werken met liefdesenergie’. Onze leeftijd en gezondheid maken het lastig om een jaar van te voren te plannen. De mogelijkheid bestaat dat – als de omstandigheden het toelaten – Piet Weisfelt naast een aantal supervisiedagen nog trainingen aanbiedt wanneer belangstellenden daarnaar vragen. Alle activiteiten worden steeds via de site bekend gemaakt: weisfelt.nl. Het schrijven van de blogs, de presentatie van boeken, gaat gewoon door.
