Werken met liefdesenergie. Op jacht
De man zat in het midden van de kring. Het was de derde dag van de training. Al twee dagen had hij zijn beurt voorbij laten gaan. Na wat masseerwerk van groepsgenoten had hij nu toch de sprong gewaagd. ‘Ik sta er buiten’, zuchtte de man terwijl hij om zich heen keek. ‘Hier gebeurt wat ik heel goed ken: iedereen heeft plezier met elkaar, maar ik zit alleen’. ‘Ik heb je deze hele workshop ook nog geen initiatief zien nemen’, reageerde de begeleider. De man knikte. ‘Dat is waar. Maar wie zit er nu op mij te wachten?’ ‘Verkeerde vraag’, antwoordde de begeleider. ‘Vertel op, wat voor dier ben jij?’ De man keek verbaasd op bij de onverwachte vraag en antwoordde aarzelend: ‘een jong tijgertje’. ‘Dat verwachtte ik al’, zei de begeleider. ‘Het toeval wil dat ik een oude tijger ben. Zo leer ik tijgertjes tijgeren. Op handen en voeten jij’.
De oude tijger benaderde het jonge tijgertje en gaf hem een haal met zijn klauw. De man ging verbaasd rechtop zitten. ‘Dat is fout’, constateerde de oude tijger. ‘Als je je als mens gaat gedragen word je opgegeten. Een tijger geeft een klauw terug. Kom op!’ Er kwam een klein haaltje terug, meteen gevolgd door een klauw van de oude tijger. Al snel begon de man er plezier in te krijgen. Naar elkaar klauwend rolden ze even later met veel plezier over de grond.
‘Je leert snel’, zei de begeleider. ‘Het wordt tijd voor het volgende hoofdstuk. Ik krijg honger dus we gaan op jacht. Wat lust je het beste? Een man of een vrouw?’
‘Een vrouw’, wist de man. ‘Kom op’, zei de begeleider. ‘We gaan op jacht. Ik zal je voordoen hoe het moet. Het eerste is: we trekken erop uit en gaan snuffelen. Tijgers moeten weten dat zij op jacht moeten. Er is nog nooit een prooi naar de tijger toe gekomen’. Tot vermaak van de kring kropen de beide tijgers rond en begonnen aan verschillende vrouwelijke deelnemers te snuffelen. ‘Het tweede is snuffelen’, leerde de oude tijger. ‘Dan kan je nagaan wat je het lekkerst lijkt’.
Met de nodige hilariteit werd het onderzoek beeindigd. Sommige vrouwen hadden het onderzoek als tijgerin met een forse klauw beantwoord. Enkelen hadden het snuffelen beantwoord, een enkeling was teruggeschoven. ‘Gevlucht’, zuchtte de oude tijger. ‘Niet iedere jacht is succesvol’.
‘Overleg!’, zei de oude tijger. ‘Wie lijkt je het lekkerst?’ ‘Die’, zei de jonge tijger en hij bewoog het hoofd naar een deelneemster die breeduit zat te lachen. ‘We gaan’, sommeerde de oude tijger. Vlak voor de vrouw stopten ze. ‘En nu komt het leukste’, zei de oude tijger ‘Onmerkbaar dichterbij sluipen. Je heel klein maken. Springen en vastgrijpen’. Onder luid vermaak volgde de man de instructies. De vrouw worstelde zich lachend vrij. ‘Ik heb al een man’, zei ze. ‘Anders had je een kans gehad’. ‘Overleg!’ zei de oude tijger en wenkte de man naar zich toe.
‘Als we dit als mensen beschouwen’, zei hij, ’kan je veel van tijgers leren: je gaat erop uit, je maakt contact, je beziet of je het wat lijkt en je gaat ervoor. Meestal mislukt de jacht, maar uiteindelijk vind je de buit’. ‘Gaat dit ook op voor tijgerinnen?’, vroeg een vrouw. De begeleider schudde bedroefd het hoofd. ‘Zeker niet’, zei hij. ‘Bij tijgerinnen lukt de jacht meestal wel…’
Op Vrijdag 13 maart geeft Piet Weisfelt een supervisiedag in Landhotel Diever te Diever. Deze dag werken we van 10.00 uur tot 20.00 uur. De kosten van deze dag zijn € 295. Op de site Weisfelt.nl vind je alle informatie die je nodig hebt. Via deze site kan je je aanmelden. Voor deze dag is nog een enkele plaats beschikbaar.
