Werken met liefdesenergie. Het toverdrankje
Een vrouw vertelt: ‘Ik kan een nieuwe baan krijgen. Ik heb de uitnodiging om de leider te worden van een team. Prachtige mensen en veel gedoe in de onderlinge samenwerking. We staan voor de taak een plek op de markt te veroveren. Als ik het doe, moet ik dat ook waarmaken. Ik aarzel. Ik wil en ik twijfel. Ik wil en ik durf niet. Heb jij een toverdrankje voor me?’ ‘Maar natuurlijk’, antwoordt de begeleider. ‘Schuif eens naar voren’. En naar zijn partner: ‘Wil jij even een glaasje met toverdrank halen?’ Even later zitten ze tegenover elkaar met een glaasje water tussen ze in.
‘Hier staat de toverdrank’, begint de begeleider. ‘Maar ik waarschuw je. Dit drankje is heel duur. We gaan eerst de prijs eens vaststellen. Vertel eens wat zijn jou belangrijkste kwaliteiten als je werkt’. Ze antwoordt meteen. ‘Ik ben initiatiefrijk. Ik neem de touwtjes in handen. Ik ben een doorzetter’. De begeleider neemt haar waar en ervaart het verhaal van vuur. Betrokkenheid, enthousiasme, daadkracht. De worstelaar staat klaar voor de wedstrijd. ‘Dat zijn kwaliteiten die je ongetwijfeld van dienst kunnen zijn als je deze baan aanneemt. Wat is de achterkant van al die kwaliteiten?, Ze valt even stil. ‘Ik moet mensen mee zien te krijgen, ze stimuleren. Als iedereen enthousiast…’ ‘O ja., interrumpeerde de begeleider. ‘Weet je wat er gebeurt als je mensen in de rug duwt?’ Ze was even verrast door de onderbreking. ‘Dan… Dan…’ ‘Dan gaan ze tegenspartelen’, wist de begeleider. ‘Maar ik moet…’ sprong ze op de veronderstelling af. ‘Daar zou wel eens de achterkant van je kwaliteiten te voorschijn kunnen komen’, meende de begeleider. ‘Naarmate jij harder gaat werken, loop je de kans dat de anderen minder gaan doen’. Een korte stilte volgde. ‘Dat is ook echt wel mijn valkuil’, reageerde ze. ‘Ik kan het heel slecht hebben als de dingen niet zo gaan als ik ze voor ogen heb’. ‘Het moet en het zal?’, vroeg de begeleider. Ze knikte. ‘Hoe is het voor jou om te ontspannen en dingen te laten?’ ‘Dat gaat me slecht af. Ik weet dat ik mensen niet onder druk moet zetten zoals ik vaak met mezelf doe’. ‘Wat je met jezelf doet, doe je vaak ook de ander aan’, constateerde de begeleider. ‘Stressen is in dat opzicht een heel besmettelijke ziekte. Het protest dat je van de ander krijgt, is ook vaak gelijk aan een protest dat je van binnen voelt’. Ze dacht na. ‘Dat is wel waar. Ik ken de drive om het voor elkaar te krijgen, maar ook de tegenkracht. Ik verwijt mezelf dat ik niet kan ontspannen. Het is voor mij een hele worsteling om..’ ‘Om de rust in jezelf te vinden’, zei de begeleider zachtjes. Ze knikte en de aandacht ging naar binnen. ‘Ik ken dit heel goed’, bevestigde ze. ‘Een worsteling die al meerdere rondes duurt?’ Ze knikte. ‘Eigenlijk al zolang als ik mij herinner’. ‘Dan is dit de prijs die je te betalen hebt’, stelde de begeleider. ‘De prijs die jij betaalt voor het nemen van de juiste beslissing is jouw worsteling. Als je deze baan aanneemt, betekent het ontspannen werken. Geen gesleur of getrek, zowel intern als extern. Je betaalt de toverdrank door jouw innerlijke worsteling los te laten. Als je mij jouw worsteling geeft is de drank voor jou’.
Ze zat seconden lang stil. Daarop nam ze het glas in haar hand en dronk het in een teug leeg.
In de nabespreking stelde een deelnemer: ‘Je gaat mee met een onwerkelijke vraag. Waarom?’ ‘Omdat die vraag de waarheid van het sprookje van meer belang acht dan de werkelijkheid. In onze binnenwereld leeft de waarheid. Wanneer deze vrouw haar innerlijke waarheid werkelijk serieus neemt, zal ze de werkelijkheid veranderen. Dat gaat niet van de ene dag op de andere. Ze zal dit drankje nog vaak moeten slikken, maar het gaat wel helpen’.
