skip to Main Content

Logo Weisfelt

 

 

Ons logo is het beeld van de wijze. Hij is van alle tijden en alle culturen. Altijd en overal is liefde het belangrijkste richtinggevende begrip geweest. De wijze verwoordt het universele weten van de wetten van de liefde. Het is aan ons dit weten in praktijk te brengen. Dat noemen we visiegericht werken.

0578-755027 info@weisfelt.nl

Werken met liefdesenergie. De vinger

Werken Met Liefdesenergie. De Vinger

‘Zo desolaat’, zuchtte zij. Daar zat ze de leidinggever van een succesvol bedrijf. De spin in het web van de organisatie. Betrokken tot de mensen om haar heen, geliefd als leidinggever. Op handen gedragen als een warm mens. ‘Zo desolaat’. ‘Het woord raakt me’, zei de begeleider.  ‘Aan de buitenkant zo nabij en toch van binnen zo desolaat’. Ze knikte. ‘Aan de oppervlakte is het zo anders dan ik me van binnen voel’.

‘Kom eens overeind’, zei de begeleider. ‘Schuif de stoelen eens van het kleed af. Kom eens even naast mij hier opzij staan’. Daar stonden ze. Het lege kleed voor zich op de grond. ‘Kijk maar, daar is je desolate wereld’, wees de begeleider. ‘Hoe is het daar?’ Ze keek strak voor zich uit. ‘Leeg’, antwoordde ze. ‘Ga er maar op staan’, zei de begeleider. ‘Stap maar eens in je eigen leegte’. Zij stapte op het kleed en bleef er onbeweeglijk staan, haar rug naar de begeleider toegekeerd. De begeleider ging  op een meter afstand van het kleed op de grond zitten. ‘Hoe is het daar?’, vroeg hij nogmaals. Het werd ijzig stil. ‘Eenzaam, verlaten, in de steek gelaten’, klonk het uiteindelijk. ‘Wonderlijk’, reageerde de begeleider. ‘Want ik kan heel goed voelen dat je niet wilt dat ik een beweging naar je toe maak. Je voelt je in de steek gelaten, maar het laatste dat je zal doen is mij vragen naar je wereld toe te komen’. Ze knikte. ‘Ik ben ook zo boos’, fluisterde ze. ‘Ik denk dat wrok een beter woord is dan boos’, meende de begeleider. Het bleef even stil. Uiteindelijk zei ze: ‘Je hebt volkomen gelijk’. ‘Jij op jouw plek in jouw desolate wereld en ik die niet bij je mag komen’.  Uiteindelijk begon ze over het kleed te lopen. Ze vertelde over haar moeder die boos werd als het kind aandacht vroeg. Een moeder die in haar eigen binnenwereld leefde en de buitenwereld van zich af mepte. ‘Je moeder leefde op net zo’n kleed als jij’, probeerde de begeleider. ‘Zo leefde mijn moeder, zo leef ik’. ‘En toch heb je ook een leven waarin nabijheid is’, stelde de begeleider. ‘In mijn buitenwereld wel en mijn binnenwereld niet’, reageerde ze. ‘Ik weet in mijn hoofd dat ik er uit moet stappen, maar ik wil het niet, ik kan het niet’. Met haar voeten tastte ze het kleed af. ‘Iedere veeg over het kleed is een schreeuw van eenzaamheid’, observeerde de begeleider. ‘En ik zit buiten jouw wereld en mag er niet bij komen, zo pijnlijk’. Het bleef een lange tijd stil. Eindelijk zei de begeleider: ‘Ken je die film van de man die jarenlang in eenzame opsluiting zat. Totdat er uit eindelijk iemand kwam die een vinger voor de tralies hield?’ ‘Nee, maar ik kan het me wel voorstellen’, zei ze. ‘Wat deed die man?’ vroeg de begeleider zichzelf af. Zittend aan de rand van het kleed stak hij zijn vinger uit en zweeg. Zo zat hij twintig minuten. Zij bleef voor zich uitkijken en bleef rondlopen over het kleed. Uiteindelijk zei ze voor zich uitkijkend: ‘Raar, ik blijf wel opletten of je je vinger blijft uitsteken’. Na 10 minuten zwerven op het kleed ging ze zitten, haaks op de begeleider voor zich uitkijkend, onbeweeglijk. De tijd verstreek dan zei ze: ‘Zo raar, ik kan de warmte van die vinger voelen’. Voor het eerst keek ze opzij naar de uitgestoken vinger. ‘Zo blijven mensen niet op je wachten’ peinsde zij. De klok tikte voort. De vrouw reisde door het landschap van haar eigen eenzaamheid, voorbij de afwijzing uit het verleden, naar het bittere besluit om niet meer te reiken, voorbij de koppige wrok om te doen wat haar te doen stond. De begeleider zat stil met zijn uitgestoken vinger.

Uiteindelijk na de onuitgesproken worsteling om een voornemen uit het verleden los te laten, keerde ze zich naar de begeleider en raakt met haar vinger zijn vinger aan. Er werd niet gesproken. Een paar minuten later haakten de vingers in elkaar en begonnen te trekken. Ze trok de begeleider in haar wereld op het kleed. ‘Wat een geschenk’, zuchtte ze. ‘Nee, wat een overwinning’, antwoordde de begeleider.

Het is er toch weer van gekomen: in het cursusjaar 2023/2024 geef ik nog een opleiding Transactionele Analyse (TA). Een opleiding van 10 dagen over TA en werken met liefdesenergie. Deze opleiding wordt georganiseerd door Heike Huidekoper. Alle inhoudelijke informatie vind je op onze site: weisfelt.nl. Voor nadere informatie: Heike Huidekoper, info@heikehuidekoper.com, 0646313463

Piet Weisfelt

Wie zijn wij

Piet Weisfelt (1944)
Met onderwijs, (organisatie)begeleiding en coaching heeft hij ruime ervaring. Hij publiceerde over begeleiding, persoonlijke groei en organisatieontwikkeling. In de school van Weisfelt verzorgt hij opleidingen en trainingen in het werken met liefdesenergie. Deze opleidingen en trainingen zijn gericht op individuele ontwikkeling, coaching en groeps – en organisatieontwikkeling

Marry Weisfelt-Pit (1946)
studeerde onder meer Nederlands en was opgeleid in verschillende richtingen van de humanistische psychologie. Zij had ruime ervaring op het gebied van training en coaching. In het bijzonder was zij deskundig in het werken met intimiteit en seksualiteit. Marry is overleden op 13 augustus 2023.

Close search

Winkelmand

Back To Top