Werken met liefdesenergie: de schreeuw van de gevangene.

Een oefening: A B en C. A is de slavenhandelaar die de slaaf verkoopt. Hij prijst de slaaf aan met alle kwaliteiten: krachtig, gehoorzaam, trouw beleefd, goed gebit…. B is de slaaf. Hij demonstreert al die kwaliteiten aan het publiek. C is de gevangene. Hij is de gevangen geest van de slaaf en roept zijn verzet vanuit de cel aan de rand van de werkzaal. De oefening gaat gepaard met veel gelach en plezier. De demonstraties worden steeds dwazer…. En niemand bemerkt dat er geen kopers zijn. Alleen maar slaven en slavenhandelaars.

Tot de achtergrond van de oefening duidelijk gemaakt wordt. Het gaat om drie elementen van onze persoonlijkheid. De slavenhandelaar en slaaf vertellen het verhaal van het ego. Hoe verkopen we onszelf het beste aan de buitenwereld?  Hoe presenteren we ons, terwijl we onze binnenwereld verborgen houden? Hoe dwingen we onszelf in een vorm die ons eigenlijk niet past? En dan is daar de stem van de binnenwereld. De gevangene, opgesloten achter de tralies van ‘hoe het hoort’. De schreeuw om bevrijding, vaak zover weggedrukt dat we hem zelf nauwelijks meer kunnen horen.

Dan worden de gevangenen geïnterviewd. Wie ben je echt? Wat verlang je? Hoe ben je gevangen geraakt? Wat is nodig om je te bevrijden? Wat gaat er veranderen als je vrij bent? Er volgen intense gesprekken. Uiteindelijk zit de groep weer in de kring.

Een vrouw steekt aarzelend haar hand op. ‘Ik weet niet wat de gevangene vertelt’, zegt ze. ‘Ik kan hem niet horen. Ik probeer te luisteren maar ik kan hem niet horen’. Terwijl ze dat zegt rolt een traan over haar wang. ‘Ik kan hem niet horen…’ ‘Nu hoor je hem’ constateert de begeleider. ‘Je traan vertelt het verhaal van de gevangene.  Kom eens naar voren’.

Ze zit vlak tegenover de begeleider. ‘Ik hoor hem wel, maar ik ben zover weg’, fluistert ze. ‘Jij voelt de gevangene. Die is heel dicht bij je. Word de gevangene. Pak mijn schouders eens vast, zoals je je slaaf zou willen vastpakken en geef die traan eens woorden’. Haar handen grijpen de schouders. Met kracht trekt ze de begeleider naar zich toe, slaat armen en benen om hem heen. ‘Bevrijd je!’ Haar zachte stem verandert in een woedende schreeuw. ‘Laat je niet langer gebruiken! Kom los uit de sleur! Ga nu eindelijk eens doen wat je wilt! Blijf niet langer afwachten Ga op je doel af! Ga leven! Ga leven!’ Ze klemt zich vast aan de begeleider. Slaaf en gevangene. ‘Het leven vreten als een perzik’, fluistert de begeleider. ‘Helemaal tot aan de pit’, snikt ze.

Uiteindelijk schuiven ze wat uit elkaar. ‘Nu heb je je gevangene gehoord’, zegt de begeleider. ‘Gehoord en begrepen’, antwoordt ze. ‘Dat zal heel wat schelen voor de slaaf’, meent de begeleider. ‘Een kantelpunt in mijn leven’, antwoordt ze.

‘Volgens mij is de slavenhandelaar daar niet blij mee’, zegt een deelnemer in de nabespreking. ‘Misschien toch wel’, reageert de begeleider. ‘Slavenhandelaar en slaaf zijn immers twee kanten van hetzelfde ego. De opdracht en de uitvoering van de opdracht om aan de eisen van de wereld te voldoen. Als de gevangene vrijkomt, geldt dat ook voor die twee’.

Voor onze supervisiedagen op 8 november 2019 en 13 maart 2020 hebben we nog een enkele plek beschikbaar. Aanmelden kan via onze site weisfelt.nl