Werken met liefdesenergie. Reach out and touch.

Ze zaten tegenover elkaar op meditatie kussentjes, wellicht de beste positie om te werken. Dichtbij de grond, makkelijk verplaatsbaar, actie mogelijkheden voor het lijf. Stoelen laten alleen het hoofd vrij. Zou daarom zoveel begeleidingswerk vooral ‘praten over’ zijn? Tegenover de begeleider zat een vakvrouw. Stevig, ervaren. Ze had de reis van een sidderende start naar een dansende toekomst gemaakt.

‘Het gaat om een vrouw met een heftig verleden’, vertelde ze. ‘Misbruik, veel angst voor seksualiteit. Ze heeft een aantal grens overschrijdende ervaringen met mannen, problemen met haar bekken. Ze heeft onderzoeken bij een gynaecoloog gehad, en wil nu met mij aan de slag. Ze wil leren over angst en overgave bij seksualiteit. Ik wil haar graag helpen’. Geen vraag, maar een gegeven. Een gegeven is meestal het zaadje waar de vraag uit geboren moet worden. ‘Hoe zou je haar willen helpen?’, vroeg de begeleider. ‘Ik kan haar helpen om haar geslacht te verkennen. Haar leren de aanraking te ervaren van vrouwelijke zachtheid. Misschien zou ze leren welke pijn en eenzaamheid daar leeft’. Ze aarzelde. ‘Maar ik voel me niet vrij haar daar aan te raken’. Geen vraag, maar aanleiding voor een onderzoek. Een onderzoek is meestal een verkenning van wat nog niet zo bewust is.

‘Papier en een viltstift’, vroeg de begeleider. Hij tekende een ruwe schets een ellips met in die ellips een kleine cirkel. ‘Hier heb je haar geslacht’, wees de begeleider. ‘Daar is de clitoris. Probeer het maar eens. Raak haar geslacht maar aan’. Ze aarzelde, geraakt, maar dan kwam ze met haar vinger naar voren en lege die zachtjes op het cirkeltje. Ze sloot haar ogen en ervoer. ‘Laat die vinger nu eens tegen die clitoris praten’, suggereerde de begeleider. Ze sprak zachtjes, bijna fluisterend, een zucht van liefde. ‘Voel maar, voel maar hoe zacht dat is. Vergeet al die pijn maar. Ontspan maar, neem de tijd om te ontspannen, te genieten van de liefde, te wennen’. ‘Laat de clitoris maar eens antwoorden’, stelde de begeleider voor. ‘Mijn clitoris wil…..’  ‘Je zei: mijn clitoris’, fluisterde de begeleider. Ze schrok en opende haar ogen. ‘Ik bedoelde…’, begon ze. ‘Maar je zei: mijn clitoris’, viel de begeleider haar vriendelijk in de rede. ‘Ik wil je niet op woorden vangen, maar zou het kunnen dat je de thematiek van je cliënt in je eigen leven heel goed herkent?’ Ze knikte. ‘Zou het mogelijk zijn dat je in de hulp aan je cliënt ook bezig bent jezelf te helpen?’ Er kwam een voorzichtige traan. Uiteindelijk knikte ze. ‘Het is beter niet zo te werken’, concludeerde ze. ‘Zeker niet als de thema’s elkaar raken en nog niet uitgewerkt zijn’, zei de begeleider. ‘Gedeelde ervaring kan heel helend zijn, met het vereist wel dat de begeleider zijn eigen stoepje schoon heeft geveegd voor hij bij een ander aan de slag gaat’. ‘Ik heb het begrepen’, antwoordde ze. ‘Dank je wel’. Een ervaren verkenning brengt meestal helder inzicht.

De begeleider veranderde van toon. ‘Is het ok om er ook wat zakelijker over te spreken?’, vroeg de begeleider. Ze schakelde naar het hier en nu. ‘Graag’, reageerde ze. De begeleider ging verder. ‘De begeleidersrelatie is een verticale relatie met een verschillende machtspositie tussen begeleider en cliënt. Geslachtelijk contact is daarom in die situatie bijna altijd onethisch. Werken met seksualiteit is voor veel cliënten van groot belang. Juist daarom is het van veel belang dat de begeleider die grenzen heel goed bewaakt’. ‘Toch heb ik je wel meer heel nabij met mensen zien werken’, reageerde ze. De begeleider knikte. ‘Dat doe ik ook, maar wel met strikte regels. De eerste regel is: bewaak de je grenzen en verzorg je ethische huishouding. De tweede regel is: ken je diagnostiek, om te voorkomen dat je blunders maakt. De derde regel is: werk volgens een tweezijdig, duidelijk contract. De vierde regel is: geslachtelijk contact is verboden. Dat is niet de plek van de begeleider. En tenslotte, samengevat, de gouden woorden van mijn leermeester Willem Zwartberg: Hongerige leeuwen vallen nog wel mee, maar hoedt u voor hongerige begeleiders’. Inzicht helpt bij een ethische werkhouding.

Op 24 april geef ik een supervisiedag. Daarvoor zijn nog enkele plekken vrij. Alle gegevens vindt je op onze site: weisfelt.nl

Op 23, 14 en 15 mei geef ik samen met Dirkje Veltman een workshop ‘De Vrijspraak’. Deze workshop gaat over het werken met gevoelens van de tweede gevoelslaag: schaamte, schuld en jaloezie. Deze workshop is gericht op begeleiders die diepgaand werk willen doen met hun clienten. Alle nadere gegevens tref je aan op onze site