Werken met liefdesenergie Slikken of stikken
Hij was een vijftiger. Een stevige man met een sterk lijf, een zware stem, betrokken en zorgzaam. Een man met veel neurotische energie. Hij was hongerig om te leren, nam volop deel aan de workshop, maar bij iedere leerstap leek hij te struikelen over zijn eigen onzekerheid. Onzekerheid kan een belangrijke motivatie zijn. Deze man wilde zijn eigen onzekerheid voorbij groeien, maar hield zichzelf gevangen achter de tralies van zijn geschiedenis. Hij was een kind van strenge ouders met hoge eisen aan hun kind. Hij groeide op in een omgeving waar de prestatiedrang regeerde. Wie het kind wil stimuleren moet het steeds op zijn fouten wijzen, wie zijn kind liefheeft kastijdt het. Ook goede bedoelingen kunnen dramatische effecten hebben. Dramatische gevolgen brengen twijfel aan de juiste intenties. Het (O)ouderlijk verwijt werd geïnternaliseerd tot zelfverwijt. Positieve strokes (complimenten) werden door de man gewantrouwd. Zoals vrijwel ieder mens. die gevangen zit in zijn eigen scriptmatige levenspatronen, zocht hij steeds die relaties op waardoor hij zijn eigen falen bevestigd kon weten. Mensen kunnen zich verbazend lang vastklampen aan oude pijn. Het is niet plezierig, maar tenminste vertrouwd.
‘Wie zich opstelt als bal moet niet verbaasd zijn als er tegen hem aangeschopt wordt’, confronteerde de begeleider. De man knikte. ‘Dat klopt, dat is waar. Ik weet heel goed dat ik er zelf een aandeel in heb. Ik…’ ‘Nu doe je het weer’, interrumpeerde de begeleider. ‘Iedere confrontatie gebruik je niet om te leren, maar om jezelf onderuit te halen. Vertel eens, wat doe je als je een compliment krijgt?’ De man slikte hevig. ‘Ik denk dat ik maar weinig complimenten krijg’. Hij slikte weer en leek welhaast te stikken. ‘Wat slik je weg?’, vroeg de begeleider. Werken met liefdesenergie Slikken of stikken‘Ik weet het niet. Het voelt alsof er iets vastzit in mijn keel’. ‘De gedachte aan een compliment’, raadde de begeleider. ‘Hier, neem een slokje water’. De man dronk een paar slokken water. ‘Weet je wat?’, suggereerde de begeleider, ‘voor de rest van deze workshop zorg je ervoor dat je een glas water naast je hebt staan. Steeds als je een compliment krijgt neem je een slok water. Dan spoel je die strook naar binnen. Heel voedzaam….’
De rest van de workshop stond er een glas water naast de man. In de loop van de drie dagen gingen er heel wat complimenten zijn kant op. Als hij het water een keer vergat, was er steeds wel een groepsgenoot die hem daarop wees. Uiteindelijk kwam de evaluatie van de workshop. De opdracht was: kies een object dat je dierbaar is en vertel aan dat object wat je aan deze workshop hebt gehad. Een bril, een pen, een ketting en een ring kregen hoogst persoonlijke verhalen te horen. Dan was het de beurt van de man. Hij zette het glas water voor zich neer op de grond. ‘Hallo glas. Door jou is mijn leven veranderd. Ik was ervan overtuigd dat ik niet zoveel waard ben. Nu ervaar ik dat ik de moeite waard ben. Ieder compliment dat jij mij door mijn strot hebt geduwd heeft me daarbij geholpen. Jij hebt mij geleerd in mijzelf te gaan geloven. Ik zal echt nog wel eens op mijn bek gaan, maar ik zal ervoor zorgen dat er altijd een glas water klaar staat. Mooi zo, dat heb ik goed gezegd’. Hij nam het glas op en dronk het leeg. En dan met een grijns naar de groep toe: ‘ik heb nog nooit zoveel geplast als de afgelopen drie dagen….’
Op 10, 11, 12 oktober 2016 geven wij de workshop ‘aanraken met het woord’. Deze workshop is de tweede van de 8 workshops van onze nieuwe opleiding De klank van liefde: Vakwerk. De workshops kunnen los van elkaar gevolgd worden. Voor nadere informatie, zie onze site www.weisfelt.nl
