‘Ik kan niet kiezen’ zuchtte ze. ‘Het is echt een fijn mens. Hij is dol op mij hij is dol op mijn dochtertje. Ik voel me thuis bij hem. Ik heb het goed met hem. Ik heb geen zin in seks. Iets in mij wil niet’. Tegenover de begeleider zat een dertiger, een zelfstandige jonge vrouw die zeer wel in staat was haar eigen weg te vinden.

‘Geef me eens een hand’, stelde de begeleider voor. ‘We doen het heel langzaam en bewust. Noteer wat er van binnen gebeurt’. De begeleider nam het initiatief. Langzaam bewogen de handen naar elkaar toe. Haar beweging was rustig en gecontroleerd tot het moment dat de handen bij dicht elkaar waren. De open hand van de begeleider wachtte op de hare. Daar kwam haar hand voorzichtig tastend, krachteloos. De begeleider drukte haar hand stevig. Er kwam een beetje kracht, maar niet veel. Na een korte tijd gingen de handen weer uit elkaar. ‘Wat gebeurde er?’, vroeg de begeleider. ‘Ik werd bang’, antwoordde ze. ‘Ik wilde heel graag je hand pakken maar ik werd bang’. ‘Ik wachtte op je hand’, reageerde de begeleider. ‘Ik wist niet wat er met mij zou gebeuren’, antwoordde ze. ‘Het was alsof ik mezelf zou verliezen als ik je hand vastpakte’. ‘Toch deed je het’, zei de begeleider. ‘Ik vond dat ik het moest doen’, bekende ze. ‘Ik kon je zo niet laten zitten’. ‘Je kwam wel, maar je was er niet’, vond de begeleider.  ‘Ik probeerde het wel’, protesteerde ze. ‘Proberen is een vorm van niet doen’, vond de begeleider. ‘Hoe is het voor jou om nee te zeggen tegen een uitgestoken hand?’         De vrouw nam de tijd om na te denken. Uiteindelijk vroeg ze: ‘Mijn relatie?’ De begeleider knikte. ‘Ik heb die hand al aangenomen’, concludeerde ze na een poosje. ‘Net zoals mijn hand’, bevestigde de begeleider. ‘Maar ik kon niet zeggen dat ik er enthousiast van werd’. Ze knikte. ‘Ik kwam wel, maar ik gaf me niet’, bekende ze. ‘Herkenbaar?’, vroeg de begeleider. Het bleef een poosje stil. ‘Wat nu?’, vroeg ze uiteindelijk. ‘Het komt me voor’, zei de begeleider, ‘dat het niet gaat om de vraag of je een partner- relatie wil hebben met deze man, maar dat het gaat over de relatie die je met jezelf hebt. Wie wil je zijn? De vrouw die vrijuit zichzelf is, het leven pakt en vasthoudt, ook als het pijnlijk is, of de vrouw die de liefde vreest en aarzelt haar hand uit te steken om de levenspijn te ontlopen’. Ze zweeg. De begeleider zweeg.

‘De keus die jij me voorlegt is niet moeilijk’, begon ze uiteindelijk. ‘Uiteraard kies ik voor voluit mezelf zijn. Maar ik begrijp niet wat dat voor mijn keuze moet betekenen ten aanzien van mijn relatie’. ‘Het gaat er niet om wat je kiest’, reageerde de begeleider. ‘Het gaat om de vraag hoe je kiest. Kies je met een aarzelend handje of kies je met een vaste hand’.  ‘Ongeacht de consequenties?’, aarzelde de vrouw. ‘Inclusief de consequenties’, knikte de begeleider. ‘Met het risico van een verkeerde keuze?’, aarzelde ze. ‘Een relatie is geen levensverzekering’, antwoordde de begeleider. Weer zwegen ze een poosje. ‘Hoe ik kies is belangrijker dan wat ik kies’, concludeerde de vrouw uiteindelijk. De begeleider knikte.

Bij het afscheid vroeg ze de begeleider: ‘Wil je niet weten wat ik ga kiezen? De begeleider schudde zijn hoofd. ‘Ik ben geen verzekeringsagent’, glimlachte hij.

Begin volgend jaar starten Dirkje Veltman en ik een nieuwe jaaropleiding: Bevrijen

Het tot stand brengen onderhouden van een liefdesrelatie is een prachtige uitdaging, maar voor veel mensen een soms (te) zware opdracht. Vaak zijn ze er onvoldoende op voorbereid, of ontbreekt benodigde levenservaring, soms ontbreken de goede (maatschappelijke) condities. Zo zien we om ons heen dat de maatschappij lijkt te verharden. Mensen van zichzelf vervreemden. Eenzaamheid. Liefdesrelaties verzanden in een sleur. Leraren die letterlijk en figuurlijk niet aanraken. Begeleiders die onthand zijn met de hulpvraag rondom lichamelijkheid, intimiteit en seksualiteit. Relatietherapeuten die de werking van liefde beter willen verstaan. Leidinggevenden die aan willen sturen vanuit het hart. Mensen die op een ethische wijze mededogen in hun professie willen kunnen inzetten.

Wij zijn ervan overtuigd dat achter veel liefdesrelaties verlangen verborgen ligt. Hulpverlening op het gebied van intimiteit, seksualiteit en relaties, wordt naar ons inzien de hulpvraag van de komende jaren. Mensen die bekwaam zijn om te werken met de vragen naar liefde in relaties, nodig.
De opleiding Bevrijen wil mensen scholen om hun cliënten te helpen hun liefde en liefdesrelaties te onderhouden en te verdiepen.

Brochure